ญี่ปุ่น เป็นหนึ่งในประเทศที่มีความเสี่ยงภัยพิบัติธรรมชาติค่อนข้างสูง  เมื่อเปรียบเทียบกับประเทศอื่นๆ ญี่ปุ่นมีแนวโน้มที่จะเกิดภัยธรรมชาติ เช่น พายุไต้ฝุ่น ฝนตกหนัก แผ่นดินไหว และภูเขาไฟระเบิด และความเสียหายที่เกิดจากภัยพิบัติเหล่านี้มีมากมาย  เพราะญี่ปุ่นมีพื้นที่เพียง 0.28% ของพื้นที่โลก แต่ 20.5% ของแผ่นดินไหวทั่วโลกที่มีขนาด 6 หรือสูงกว่านั้นเกิดขึ้นในญี่ปุ่น  รวมถึงญี่ปุ่นมีภูเขาไฟที่ยังคุกรุ่นอยู่ 7% 

ข้อมูลหน่วยงานวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม ร้อยละของจำนวนภัยธรรมชาติและจำนวนความเสียหายจากภัยพิบัติในญี่ปุ่น ระบุว่า ประเภทของภัยธรรมชาติที่เกิดขึ้นในญี่ปุ่น ได้แก่ แผ่นดินไหว สึนามิ ภูเขาไฟระเบิด พายุไต้ฝุ่น (ฝนตกหนัก) ดินถล่ม (ดินถล่ม เศษซาก ดินถล่ม) พายุทอร์นาโด และความเสียหายจากหิมะ   เมื่อพิจารณาจากจำนวนครั้งการเกิดและจำนวนความเสียหายที่เกิดจากภัยพิบัติแต่ละประเภท จำนวนครั้งการเกิดพายุไต้ฝุ่นสูงสุดคือ 57.1% รองลงมาคือแผ่นดินไหว 17.9% และน้ำท่วม 14.7%  แต่ในทางกลับกัน เมื่อพูดถึงจำนวนความเสียหาย แผ่นดินไหว  ซึ่งทำให้เกิดความเสียหายอย่างกว้างขวางเมื่อเกิดขึ้นแล้ว มีสัดส่วนมากกว่า 80% รองลงมาคือ ไต้ฝุ่น และน้ำท่วม รวมถึงเหตุการณ์ภัยธรรมชาติที่เกิดขึ้นตั้งแต่ปี 2528 ถึง 2561

"เมืองคามาคุระ" เป็นเมืองหนึ่งที่เคยประสบภัยสึนามิ  ความเสียหายขยายวงกว้าง บ้านเรือนตามแนวชายฝั่งถูกกวาดลงทะเล ประชาชนเสียชีวิตจำนวนมาก  ภาพการทำลายล้างยังติดตาและอยู่ในความทรงจำของชาวญี่ปุ่น  ดังนั้นแผนรับมือทั้งหมดในปัจจุบัน คือการเตรียมตัวที่ทุกคนช่วยกันทำขึ้น”

จากประสบการณ์ในอดีต ทำให้ชาวคามาคุระไม่เคยละเลยที่จะเตรียมความพร้อม ภายใต้ 8 นาทีแห่งความอยู่รอด  การเตรียมสถานที่หลบภัยสำหรับผู้พิการ และคนชรา  สัญลักษณ์ต่างๆ ในเมือง ที่บอกเวลาที่เหลือ เพื่อเอาชีวิตรอด  รวมถึงมีการการซ้อมหนีภัยปีละ 200 ครั้ง สิ่งเหล่านี้คือ การเตรียมความพร้อมเพื่อหนีภัยสึนามิ

ทันทีที่เสียงสัญญาณเตือนภัยดังขึ้น ชาวคามาคุระจะทำอย่างไร เพื่อเอาชีวิตรอดให้ได้ภายในเวลา 8 นาที  เมื่อรู้สึกสั่นสะเทือนจากแผ่นดินไหว หรือได้รับการเตือนล่วงหน้าเกี่ยวกับแผ่นดินไหว  อย่างแรกที่ต้องปฏิบัติตัวคือ  อย่าตื่นตระหนกกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและมั่นใจในความปลอดภัย   

ปัจจุบันมีนักท่องเที่ยวเดินทางมาเมืองคามาคุระเฉลี่ยมากกว่าปีละ 20 ล้านคน จำนวนประชาชนที่อยู่อาศัยเพิ่มจำนวนขึ้นต่อเนื่อง เมื่อลองจินตนาการว่าหากเกิดการณ์สึนามิที่เมืองคามาคุระอีกครั้ง  อาจเกิดความเสียหายที่รุนแรงมากขึ้น  ดังนั้นรัฐบาลจึงต้องมีการวางแผน ภายใต้แนวคิด  8 นาทีแห่งความอยู่รอด   เพื่อให้ประชาชนมีความพร้อมรับมือได้ตลอด 24 ชั่วโมง

แผนที่ถูกจัดทำขึ้นเพื่อคาดการณ์ความรุนแรงของคลื่นยักษ์ที่สึนามิพัดเข้ามา  โดยใช้สีต่างๆ แสดงภาพจำลองของสึนามิและขนาดของคลื่น  เช่น  สีแดงหมายถึงคลื่นขนาดใหญ่สูงที่สุดประมาณ 14.5 เมตร   ขณะที่สีม่วง หมายถึงขนาดความสูงคลื่นที่รองลงมา ประมาณ 10 เมตร  สีเหลือง มีความสูงประมาณ 0.5 เมตรลดหลั่นตามลำดับ

ในขั้นตอนการซ้อมแผน  เมื่อสมมุติว่าเกิดแผ่นดินไหวในเมืองคามาคุระ  เสียงเตือนภัยจะดังขึ้นทันที  เป็นสัญญาณเพื่อบอกให้ทุกคนหลบหนีขึ้นไปบนพื้นที่สูงหรือหนีขึ้นบนตึก ซึ่งทุกคนที่อยู่ในเมืองนี้ผ่านการเรียนรู้แล้วว่าตรงไหนเป็นเนินสูง และตรงไหนเป็นตึกที่สามารถหนีขึ้นไปหลบภัยได้  โดยพื้นที่ต่างๆ ในเมืองมีการติดตั้งป้าย  หรือสัญลักษณ์  รวมถึงแผนที่บอกตำแหน่ง พื้นที่ปลอดภัย  ตึกอาคารต่างๆ ให้ทุกคนได้เรียนรู้การหลบหนีได้อย่างทันเวลา โดยได้มีการคำนวนระยะเวลาหลบภัย  เพื่อให้ทุกคนตระหนักว่าต้องเร่งรีบ หากมีคลื่นยักษ์มาจากแผ่นดินไหวจะมาถึงหาดทรายใช้เวลาประมาณ  8 นาที  ดังนั้นประชาชนต้องหนีให้ทันภายใน 8 นาทีเช่นกัน

เมืองคามาคุระเป็นเมืองชายทะเล ดังนั้นจึงต้องเตรียมการมากเป็นพิเศษ  ไม่ใช่แค่อาคารสถานที่แต่ต้องฝึกซ้อมหนีภัยอยู่เป็นประจำ  ใน 1 ปี ต้องมีการซ้อม 200 ครั้งไม่ใช่แค่หนีภัย แต่มีการเรียนรู้เรื่องทะเล ชายหาด คลื่นยักษ์การหลบหนี  ต้องมีการเตรียมพร้อมการฝึกซ้อม การลำเลียงคนป่วย อาหาร และอื่นๆ แต่สิ่งที่ต้องพร้อมเหนืออื่นใดคือสติ ในการหลบภัย   ตามจุดต่างๆ ภายในเมืองคามาคุระ มีการติดตั้งป้ายบอกระดับความสูงจากคลื่นขนาด 6.9เมตร  ซึ่งยังไม่ปลอดภัย  ดังนั้นประชาชนต้องรีบวิ่งขึ้นไปบนพื้นที่สูงมากกว่านี้อีกประมาณ  1.2 กิโลเมตร 

นอกจากนี้  ยังมีการติดตั้งตู้คอนเทนเนอร์ตามจุดต่างๆในเมือง  ซึ่งประชาชนทุกคนทราบดีว่าเป็นสถานที่เก็บอาหาร ยารักษาโรค  เครื่องดับเพลิง  อุปกรณ์ต่างๆ ที่จำเป็นยามเกิดภัยธรรมชาติ  และสิ่งที่ไม่ลืมคือการช่วยเหลือผู้พิการและผู้สูงอายุต้องเตรียมสถานที่หลบภัยและอำนวยความสะดวกให้กลุ่มคนเหล่านี้   โดยมีการติดตั้งป้ายแผนผังเมือง  เพื่อบอกพิกัดตำแหน่งที่อยู่   บอกสถานที่หลบภัยเนินสูง  แสดงให้เห็นจุดต่างๆ ที่ควรหลบหนี  เพราะไม่ใช่แค่รับมือคลื่นยักษ์สึนามิอย่างเดียว แต่รวมถึงภัยต่างๆ เช่นไฟไหม้  น้ำท่วม  

สำหรับศูนย์บัญชาการป้องกันภัยพิบัติ  เมืองคามาคุระ  สถานที่แห่งนี้เป็นจุดวอร์รูม (War Room)  หรือการตั้งหน่วยงานเพื่อทำหน้าที่ดูแลการวางแผนการสื่อสารเชิงรุก และรวมพลของนายอำเภอและเจ้าหน้าที่ส่วนปกครอง เพื่อประชุมแผนรับมือกรณีเกิดเหตุภัยพิบัติหรือภัยธรรมชาติและเหตุภัยพิบัติต่างๆ  หากประชาชนไม่สามมารถพักอาศัยอยู่ในบ้านของตนเองได้ ก็จะให้ประชาชนเข้ามาหลบภัยอยู่ในโรงเรียนแห่งนี้  ซึ่งมีการเตรียมอาหารแห้ง  อุปกรณ์ เสื้อผ้า เครื่องนุ่งห่มของใช้ที่จำเป็นเสมือนเป็นศูนย์อพยพชั่วคราว   

เมืองคามาคุระมีการเตรียมสถานที่ต่างๆ เพื่อเป็นศูนย์พักพิงชั่วคราวยามเกิดภัยพิบัติ เช่น โรงเรียนจำนวน 25 แห่ง  สามารถรองรับประชาชนในเมืองแห่งละ 1 พันคน  เตรียมอาหารที่สามารถทานได้ 3 แสนมื้อในช่วงเวลาวิกฤต  ซึ่งในประเทศที่โอกาสเกิดภัยพิบัติสูงจะมีการเตรียมถุงยังชีพ เป็นอาหารกระป๋องหรือคุกกี้ที่มีคุณสมบัติเก็บไว้ได้นานกว่า 5 ปี   แต่ทั้งนี้ยังไม่เพียงพอต้องมีการสมทบความช่วยเหลือจากหน่วยงานภาครัฐ

ภายในเมืองยังมีการจัดวางตำแหน่งตึกที่เตรียมไว้เพื่อหนีคลื่นยักษ์สึนามิ  ประชาชนทุกคนในเมืองรับทราบและเข้าใจขั้นตอนการหลบหนีภัย  ผ่านการติดตามข่าวสารเตือนภัยของภาครัฐตลอด 24 ชั่วโมง  เพราะเมืองคามาคุระ  เป็นเมืองท่องเที่ยวโดยเฉพาะช่วงฤดูร้อนแต่ละปีมีนักท่องเที่ยวเดินทางมาพักผ่อนชายทะเลจำนวนมาก  จึงต้องมีการเตรียมสถานที่เพื่อรวมพลหนีภัยอย่างเพียงพอ