แรงบันดาลใจที่ฉันเจอ กับอาชีพที่อยากเป็น

แรงบันดาลใจของผมเริ่มต้นจากการที่ผมได้ผ่านการคัดเลือกจากสายการบิน ให้เป็น 1 ใน 5 จากเด็ก ๆ หลายร้อยคน ให้เข้าร่วมโครงการ “AirAsia Cabin Crew Junior Camp ติดปีกตัวน้อย บินสู่ฝัน” เมื่อปี 2560 ซึ่งวันนั้นผมได้ใส่ชุดพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน และได้ร่วมปฏิบัติงานจริงกับพี่ ๆ เสมือนเป็นพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินคนหนึ่ง

และเที่ยวบินนี้ เป็นเที่ยวบินประวัติศาสตร์ครั้งแรกของไทย ที่อนุญาตให้เด็กขึ้นไปปฏิบัติหน้าที่ เป็นเที่ยวบิน FD3104 กรุงเทพ-หาดใหญ่ ซึ่งการได้ทำงานจริง ๆ บนเครื่องบินในวันนั้น ผมสนุกที่ได้ปฏิบัติหน้าที่เสมือนจริง ได้เจอผู้โดยสารบนเครื่องบิน มีความสุขที่ได้ท่องเที่ยว ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของการสร้างแรงบันดาลใจให้กับผม ทำให้ผมอยากทำงานบนเครื่องบินขึ้นมาจริง ๆ และผมก็ได้เริ่มสะสมโมเดลเครื่องบินโดยสาร ที่มีขนาดที่แตกต่างกันและจัดทำขึ้นในโอกาสหรือวาระพิเศษทำให้ดูน่าสนใจ และผมก็เริ่มสะสมโมเดลเครื่องบินเพราะความชอบมาเรื่อย ๆ ครับ

จากวันนั้นผ่านมาอีก 2 ปี กว่า ๆ ในวันเด็กเมื่อปี 2563 ณ.ฝูงบิน 601 กองบิน 6 พิพิธภัณฑ์กองทัพอากาศและการบินแห่งชาติ สนามกีฬาสำนักงานผู้บังคับทหารอากาศดอนเมือง เป็นวันเด็กที่ผมจำได้อย่างแม่นยำ เพราะเป็นปีแรกที่ผมได้ไปชมการแสดงภาคอากาศของอากาศยานประเภทต่าง ๆ ผมได้ไปชมการแสดงการบินผาดโผนของเครื่องบินรบรุ่นต่าง ๆ ของกองทัพอากาศไทย ความรู้สึกของผมตอนนั้นผมรู้สึกว่า มันตื่นเต้นมาก และรู้สึกชอบ ประทับใจมาก ๆ และคิดว่ามันเท่และท้าทายมาก

ถ้าเราได้ทำอะไรแบบนั้นต้องยากมาก ๆ และตัวนักบินต้องเก่งมาก ๆ ด้วย ที่ต้องพยายามฝึกหนักขนาดไหนกว่าจะได้นักบินฝีมือดี ๆ ขนาดนี้ จากที่เคยคิดอยากจะเป็นแค่พนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน อาชีพในฝันของผมก็เริ่มใหญ่ขึ้น

หลังจากกลับมาจากชมการแสดงโชว์ในวันนั้น ถ้ามองเผิน ๆ ก็อาจจะคิดว่าเป็นเรื่องธรรมดา แต่มันเป็นสิ่งที่ทำให้ผมเกิดแรงบันดาลใจที่ยิ่งใหญ่มากขึ้น ในวันนั้นผมได้มีแรงบันดาลใจในการที่อยากจะเป็นนักบิน ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ผมเริ่มศึกษาและค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับเครื่องบินต่าง ๆ ทั้งอ่านหนังสือ ทั้งหาข้อมูลทางอินเทอร์เน็ต มันดูน่าสนใจมาก มีอะไรหลาย ๆ อย่างที่เรายังไม่เคยรู้เกี่ยวกับมัน และผมได้ไปหาซื้อหนังสือเกี่ยวกับเครื่องบินเพื่อมาศึกษาเพิ่มเติม และการค้นหาข้อมูลทางอินเทอร์เน็ตวันนั้นทำให้ผมได้ไปเจอที่เรียนคอร์สสั้น ๆ สำหรับคนที่อยากเป็นนักบิน

ผมขอคุณแม่ให้พาไปสมัครเรียน จึงได้มีโอกาสไปลองเรียนฝึกบินเครื่องบินเล็กในโครงการ One Day Pilot เพื่อที่จะฝึกการบินจริง ๆ และเรียนรู้ในการบินท่าต่าง ๆ เริ่มตั้งแต่การได้เรียนรู้ในการใช้อุปกรณ์ต่าง ๆ ในห้องนักบิน รู้จักชื่อส่วนประกอบของเครื่องบิน ดูเครื่องวัดประกอบการบินและคำศัพท์ต่าง ๆ ที่นักบินต้องรู้จัก และใช้ในการติดต่อกับหอบังคับการบิน รวมถึงวิธีการบังคับ Yoke ระหว่างฝึกบิน และการนำเครื่องบินเล็กขึ้นและลงจอดที่ลานบิน ซึ่งการได้ขึ้นเครื่องบินไปขับบินจริง ๆ ในวันนั้น ผมได้ขึ้นบินสูงถึงระดับ 1,500 ฟุต เป็นครั้งแรกที่ผมได้เป็นคนจับ Yoke เอง ทำให้ผมรู้สึกดีมาก ๆ และชอบการขับเครื่องบินมากยิ่งขึ้น รู้สึกว่าเป็นอิสระ มองเห็นโลกกว้าง แถมได้ท่องเที่ยว ที่สำคัญผมคิดว่านักบินเป็นอาชีพที่มีรายได้ที่ดีมาก ๆ อาชีพหนึ่ง และผมคิดว่านี่แหละคืออาชีพที่ผมอยากเป็นและอยากทำและเราต้องทำมันให้ได้

หลังจากที่กลับจากเรียนฝึกบินวันนั้น ผมคิดว่านี่แหละใช่อาชีพที่ผมอยากจะเป็น จึงริ่มหาแนวทางที่จะทำให้ความฝันของผมเป็นจริง เริ่มศึกษาค้นหาข้อมูลในการศึกษาต่อ ว่ามีหลักสูตร หรือมหาวิทยาลัยอะไรที่สอนเกี่ยวกับหลักสูตรนี้ และเริ่มที่จะวางแผนในการเรียนต่อทำตามฝัน โดยเริ่มต้นจากการสอบเข้าเอกคณิต-วิศวะในระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนเดิมที่เปิดสอน เพื่อต่อยอดในการสอบเข้ามหาวิทยาลัยในคณะวิศวกรรมการบินและนักบินพาณิชย์

ผมตั้งใจและมุ่งหวังที่จะทำให้สำเร็จ

เพื่อเป็นความภูมิใจให้กับตนเองและครอบครัว