รอบตัวของเรามีสิ่งต่าง ๆ เกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา

มีคนตื่นเช้าออกไปทำงาน มีคนตื่นสายมาถูบ้าน มีคนตื่นบ่ายเพราะเพิ่งฟื้นจากปาร์ตี้โต้รุ่ง มีคนสัปหงกอยู่ในรถตู้วินที่กำลังฝ่ารถติดยามเย็นอย่างเหนื่อยล้า มีคนที่คิดว่าวิวที่ได้เห็นบนสะพานข้ามรางรถไฟค่ำนี้ คงเป็นภาพสุดท้าย

“อิรีส” ทำความหมายของการมีชีวิตหล่นหายไปในคืนหนึ่ง ที่ห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาลเดลมาร์ การได้ทราบข่าวว่าพ่อแม่ของเธอเสียชีวิตจากอุบัติเหตุอย่างกระทันหันนั้นสร้างแผลฉกรรจ์ให้เธอ ถึงแม้จะมองแผลไม่เห็นทางกายแต่แผลในใจของเธอก็ร้ายแรงเสียจนทำให้เธอต้องสูญเสียความสามารถที่จะฝันไปพร้อมกับผู้ปกครองอันเป็นที่รักของเธอด้วย

อีริสจึงมาหยุดยืนอยู่เหนือทางรถไฟ...

เอ... นี่ต้องพาดคำเตือน “คอลัมน์สัปดาห์นี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับการฆ่าตัวตาย อาจไม่เหมาะกับผู้อ่านบางท่าน” เอาไว้ก่อนมั้ยนะ?

อ๊ะ แต่คุณก็ดันได้อ่านประโยคเตือนนี้ไปเรียบร้อยแล้วสินะ แหะ ๆ

ไม่ต้องห่วงหรอก แม้ว่าหนังสือที่หยิบมาแนะนำคราวนี้จะเปิดฉากมาด้วยจังหวะที่อิรีสหญิงวัยสามสิบกว่าเกิดกำลังใจลดต่ำจนแทบจม แต่ขอให้วางใจ เขาบอกเชียวนะว่า “ที่ที่ดีที่สุดในโลกอยู่ตรงนี้” หนังสือเล่มนี้ไม่ใจร้ายพาคนอ่านไปให้จิตใจห่อเหี่ยวหรอก

ถ้าหากเรื่องราวตัดฉึบไปตรงการจบชีวิตของตัวเอกตั้งแต่ยังไม่ถึงหน้าสิบ แล้วจะพาอิรีสและคนอ่านไปเจอที่ที่ดีที่สุดในโลกได้อย่างไร?

ฟรานเซสค์ มิราเยส และ กาเร ซันโตส ผู้เขียนทั้งสองคนเล่าเรื่องออกมาในบรรยากาศคล้ายชมละครเวทีที่สลับฉากระหว่างชีวิตคนธรรมดากับคาเฟ่ที่มีชื่อยาวว่า “ที่ที่ดีที่สุดในโลกอยู่ตรงนี้” ในเขตแดนเหนือจริง

“ความบังเอิญจัดระเบียบให้โลกอย่างที่เราคาดไม่ถึง ...ความบังเอิญเป็นเรื่องลึกลับ แต่ก็หลักแหลมเช่นกัน”

คุณและอิรีสจะยังได้คิดตามคำคมเล่นศัพท์อีกหลายโควตระหว่างทางที่เธอมองหาเหตุผลให้เธอเกิดแรงฮึดที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป

ในชีวิตจริงของเราอาจจะทำได้แค่ทำความสะอาดบ้าน ตื่นเช้าไปทำงาน ฝ่าการจราจรสาหัสจนเหนื่อย แล้วออกไปปาร์ตี้แก้เครียด ไม่ได้มีเวลาและโอกาสให้ไปนั่งเปิดใจค้นหาตัวเองกับคนแปลกหน้าอย่างทีอิรีสทำ แต่การได้ติดตามไปทัวร์คาเฟ่ลับกับเธอด้วยก็ถือว่าเป็นการร่วมเดินทางที่ไม่เลวนัก

ลองมองหาช่วงเวลา “โอเอซิสที่ปราศจากเสียงเรียกเข้า” แล้วเว้นวรรคจากความวุ่นวายแสนน่าเบื่อที่ต้องเจออยู่ทุกวัน นั่งลงดื่มชาอุ่นเปิดหนังสือตามอิรีสไปคาเฟ่ลับกัน อาจจะไม่ได้เจอ “ที่ที่ดีที่สุด” ในทันที แต่การหยุดเพื่อใช้เวลาตรงพื้นที่แวะพักก็น่าจะเติมแรงใจให้คุณได้บ้าง

อ่านคำโปรยของหนังสือ คลิก >> “ที่ที่ดีที่สุดในโลกอยู่ตรงนี้” ของ ฟรานเซสค์ มิราเยส และ กาเร ซันโตส แปลโดย รัศมี กฤษณมิษ

เรื่อง : พัดชา เอนกายุวัฒน์ // ภาพประกอบ : ณภัค ภูมิชีวิน